Cześć, jestem Smerf Łasuch!
W pierwszej części komiksu poznajemy Smerfa Łasucha, który – jak wszyscy pewnie dobrze wiemy – nie przegapi żadnej okazji, żeby zjeść coś pysznego! Ku zdziwieniu czytelnika, niebieski bohater tym razem nie jest głodny. Dlaczego? Odpowiedź może zaskakiwać – w tajemnicy, po kryjomu, Smerf zjadł bowiem słodki mus malinowy z liśćmi smerfojagód, przygotowany wcześniej dla wszystkich mieszkańców wioski. Papa Smerf podejmuje próbę rozwiązania tego problemu, wszak jego podopieczni są niezadowoleni z takiego obrotu sprawy, i nakazuje Łasuchowi wysmerfować słodką niespodziankę dla przyjaciół jako zadośćuczynienie. To zadanie pozornie nie wydaje się trudne, jednak kiedy Gargamel i kot Klakier pojawiają się w pobliżu, wszyscy mieszkańcy wioski Smerfów są w niebezpieczeństwie. W komiksie na szczególną uwagę zasługują duże, bogate w wiele szczegółów kadry w kwadratowym układzie. Najmłodsi czytelnicy mogą podziwiać niebieskich bohaterów z wielu perspektyw i czerpać przyjemność z lektury omawianej miniksiążeczki.
O emocjach z psycholożką dziecięcą
Część druga albumu to porady, które zostały opracowane przez psycholożkę dziecięcą i psychoanalityczkę Diane Drory. Otwarcie pyta ona czytelnika – Czy bycie łasuchem jest niedobre?, Jakie jest twoje ulubione danie?, Co to znaczy, gdy mówimy, że ktoś „źle się odżywia”?, Czy Łasuch może zostać mistrzem dobrego odżywiania się?. Papa Smerf wtóruje: Ile czasu zajmuje ci zjedzenie paczki słodyczy?, Jakie pożywienie uważasz za zdrowe?, Czy wiesz, jakie są złe strony nadwagi?, Jakie danie mógłbyś wymyślić?. W tej części pojawiają się również rady najstarszego Smerfa w Wiosce dotyczące zdrowego odżywania. Dodatkowo, w polskiej wersji językowej komiksu swoją opinią na temat serii ponownie podzieliła się psycholożka Sylwia Jatczak. Jej przemyślenia mają przysłużyć się rozmowie rodziców czy opiekunów z dziećmi o zdrowym, racjonalnym odżywianiu się. Mechanizmy, które nami kierują, kiedy mamy ochotę na coś pysznego, ale niekoniecznie zdrowego nie zawsze są dla nas (łasuchów) zrozumiałe. Jatczak wyjaśnia, jak funkcjonalnie wykorzystać komiks i zmienić złe nawyki.
Tymczasem w komiksie
Autorami smerfnej propozycji dla najmłodszych są Falzar i Thierry Culliford, potomek Peyo (scenariusz), Antonello Dalena (rysunki) oraz Paolo Maddaleni (kolory). Za tłumaczenie odpowiada natomiast Marta Mosiewicz, której przekład powinien docenić każdy fan smerfnego uniwersum. W pierwszej części komiksu, liczącej zaledwie trzydzieści stron, poznajemy historię bohatera, następnie mamy możliwość zapoznać się z kreatywnymi pomysłami psycholożki dziecięcej, które pomogą najmłodszym i ich rodzicom pokonać lęki. Wątpliwości może budzić jedynie wydanie – cienka książeczka szybko się zniszczy, jeżeli będzie wielokrotnie czytana przez najmłodszych i ich rodziców. Niemniej jednak nie martwmy się na zapas! Kolejna część serii Smerfy i świat emocji to superksiążka dla wszystkich. Jeśli chcecie smerfnie rozwiązać trudne rodzinne sytuacje, koniecznie zerknijcie do najnowszego zeszytu serii.