Inna niż wszystkie
W poprzedniej recenzji wspominałam o niezwykłej kampanii reklamowej Beatty’ego, w ramach której potencjalni czytelnicy mogą zapoznać się z krótkimi, tematycznymi trailerami. Jeśli więc chcecie zerknąć na oryginalne pomysły autora i sprawdzić, czy fabuła recenzowanej książki jest dla Was, zerknijcie tutaj. Zaznaczam, że jest to rozwiązanie szczególnie polecane osobom, które nie czytały dotąd serii Beatty’ego, chociaż obejrzenie wszystkich trailerów popsuje nieco zabawę z odkrywania kolejnych przygód tytułowej bohaterki. Drugi tom serii – Serafina i zmiennokształtny kostur – pozostaje w koncepcji disneyowskich bajek, a historia dziewczynki na pewno Was zaintryguje, nie brakuje w niej bowiem magii.
Meandry fabularne
Akcja powieści zaczyna się trzy tygodnie po pokonaniu mężczyzny w czarnym płaszczu. Ku nieuciesze czytelnika Serafina nie czuje się dobrze w posiadłości Biltmore; wydaje jej się, że nie pasuje do tego poukładanego świata. Nie może odnaleźć się jednak również w lesie, tam, gdzie mieszka jej matka. Dodatkowo bohaterka musi stawić czoła mrocznej magii, która w świecie, który zna, rozprzestrzenia się niezwykle szybko. Czytając drugi tom przygód o Serafinie, można odnieść wrażenie, że fabuła powieści Beatty’ego jest nieco powtarzalna – znajoma bohaterka znów walczy z otaczającym ją mrokiem oraz próbuje pokonać własne słabości, ale niestety z mniejszą rozwagą i zaangażowaniem. Dodatkowo autor powziął sobie za cel przypomnienie odbiorcy wielu faktów z przeszłości bohaterki (tj. pierwszej części serii), skądinąd często z najmniej istotnymi dodatkami, co niepotrzebnie rozciąga powieść. Ponadto niezwykle łatwo jest odkryć, kto w tej opowieści jest protagonistą, a kto antagonistą, co nieco psuje nam zabawę. Ale… Serafina i zmiennokształtny kostur to książka, którą należy przeczytać, jeśli lubimy dreszczowce o magicznej proweniencji.
Magia jest wokół nas
Serafina i zmiennokształtny kostur to literacka propozycja, która spodoba się czytelnikom w różnym wieku. Podobnie jak jej poprzedniczka napisana została lekkim, przyjemnym językiem. Akcja jest wartka, a intryga kryminalna pozytywnie Was zaskoczy. Warto zauważyć, że klimat opowieści jest nieco mroczny, co wzmaga jej baśniowy charakter. Druga część przygód o Serafinie wypada nieco słabiej niż pierwsza, ale ogólne wrażenie będzie zależało przede wszystkim od oczekiwań czytelnika. Jeśli nie przeszkadza Wam mniejsza liczba zwrotów akcji i nieco przewidywalne zakończenie, skubnijcie ze skarbnicy Beatty’ego i cieszcie się, że przed Wami jeszcze dwa tomy!
