Fabuła

Historia od początku pobudza wyobraźnię. Akcja została osadzona na okręcie podwodnym w głębinach Morza Karaibskiego. Na pewnej głębokości żołnierze marynarki wojennej tracą łączność i na skutek niezrozumiałych okoliczności zostają zmuszeni do przerwania wykonywanej misji. Śledztwo w tej sprawie rozpoczyna zdolny agent John Clay wraz ze swoim wspólnikiem Cessarem. Dodatkowo na bieg wydarzeń wpływają badania Kathryn Lokke, dowodzącej, że podnoszący się poziom wody i kolejne trzęsienia ziemi na Antarktydzie zwiększają ryzyko zbliżającej się klęski żywiołowej.  Równolegle poznajemy grupę biologów morskich, pracujących nad rozwojem systemu umożliwiającego komunikacje z delfinami. To właśnie dzięki połączeniu odpowiedzi wymienionych wątków, uda się znaleźć przyczynę zachodzących na świecie anomalii.

Logika i sens

Ogromnym atutem historii stworzonej przez Michaela Grumleya jest jej nieprzewidywalność! Cały czas układałam prawdopodobne scenariusze, jednak autor za każdym razem zaskakiwał mnie rozwiązaniem poszczególnych wydarzeń. Sama historia Przełomu jest oryginalna, a odpowiednie tempo akcji i szczegółowe opisy sprawiają, że książka silnie oddziałuje na wyobraźnię. Przedstawienie zdarzeń i miejsc nie odbiega od mojej logiki pojmowania świata. Choć nie wiem jak zachowałby się rząd i marynarka wojenna w podobnych okolicznościach, to zwołanie międzynarodowej konferencji uznaję za odpowiedni krok. Kwestią, która mogłaby zawieść, ale na szczęście autor zadbał o wzbudzenie wiarygodności w czytelniku, to użycie naukowej terminologii i uzasadnień. Nie przeszyłoby wykorzystywanie zjawisk natury technologiczno-geologiczno-biologicznej przy stosowaniu ogólników i uproszczeń.

Bohaterowie

Przy świetnej linii fabularnej gorzej wypadają sami bohaterowie, których postrzegam jako najsłabsze ogniwo książki. Mogę się tylko domyślać, że autor rozwinie ich osobowości w kolejnych tomach. Komplementarność akcji sprawia, że Grumley poświęcił mało opisów na myśli i uczucia postaci, przez co wydają się dość „papierowi”. Nie mamy okazji ich bliżej poznać, a co za tym idzie –  polubić. Zostali w w tyle, za rozwiającym się pomysłem na przedstawienie alternatywnej przyszłości ludzkiej rasy. Pomimo braku przywiązania do bohaterów, którym osobiście kibicowałam, o ile przyczyniało się to do zdobywania kolejnych informacji – to autor chucha i dmucha na każdego i wzbrania się przed wysłaniem ich na „drugą stronę”. W tym przypadku uśmiercenie kilku postaci wzmocniłoby poczucie tak trudności misji, jaką mieli do wykonania, jak i wagi zadania. Całość wydawałaby się bardziej realistyczna, gdyby oprócz wewnętrznej przemiany i przewartościowania informacji o świecie, bohaterowie ponieśliby również osobiste straty. 

Zakończenie

Moim zdaniem Przełom jest książką akcji, a pomimo to udało się oddać obecne zaniepokojenie wobec zachodzących zmian na ziemi, na które pozostajemy bezsilni.  Bardzo podobała mi się stworzona historia, a sprawnie napisane strony szybko przepływały przez palce. Doceniam realistyczne opisy sytuacji i miejsc, które zapadły mi w pamięć. Jedną kwestią mogącą wydawać się infantylną są momentami sztuczne dialogi pomiędzy bardziej lub mniej bezbarwnymi bohaterami. Nie mniej sądzę, że przyjemność rozbudowania postaci autor pozostawił na kolejne tomy, a w pierwszym wprowadził czytelników w swój pełen tajemnic świat przygód.