Rozwój szamana
Po zakończeniu Gambitu Kartosa, Machan kontynuuje swoją drogę przez kolejne zadania prowadzące do rozwoju jego postaci. Bohater często potrafi się znaleźć w odpowiednim miejscu i czasie, przez co fabuła i akcja dostarczają masę satysfakcji, a na nudę w zasadzie nie ma czasu. Szaman coraz lepiej potrafi odnaleźć się w wirtualnym świecie Barliony, odkrywa nowe zastosowania swojej z początku znienawidzonej profesji. Swoim posunięciami potrafi zaskoczyć innych graczy. Nie boi się również podjąć ryzykownych akcji, które mogą przynieść znaczące korzyści. Jego kolejna misja może się jednak okazać zbyt trudna dla pojedynczego gracza. A Mroczny Las posiada wiele tajemnic, wciąż czekających na odkrycie.
Mam swój klan!
Machanienko prowadzi narrację w podobny sposób, jak w przypadku poprzednich tomów, jednocześnie dodając nowe wątki. Machan zajmuje się rozwijaniem swojego własnego klanu, odkrywa coraz więcej szamańskich atrybutów. Po raz kolejny zalewa nas masa komunikatów o zdobytym doświadczeniu, aktywnych questach oraz ich wpływu na gracza i świat gry, co jest zabiegiem typowym w literaturze LitRPG. Na szczęście nie wprowadza to niepotrzebnego chaosu. Mamy wrażenie, jakbyśmy rozwijali się razem z Machanem. Szaman przeszedł już długą drogę od swoich skromnych początków w kopalni miedzi, a przed nim jeszcze masa nieznanych kątów do odwiedzenia. Bohaterowi udało się osiągnąć wiele od momentu wyjścia z kopalni mimo tego, że od tego momentu minęło zaledwie kilka miesięcy. Machanowi kibicuje się od samego początku, a obserwowanie jego rozwoju jako szamana (najmniej popularnej klasy postaci w świecie Barliony) sprawia ogromną przyjemność. W tej części do gustu przypadli mi bohaterowie drugoplanowi, a w szczególności ci należący do klanu głównego bohatera. Jedyną rzeczą, której mi zabrakło w tomie trzecim, jest brak większej liczby rozbudowanych opisów świata. W ich miejsce otrzymujemy masę dialogów wydłużających fabułę. Tajemnica Mrocznego Lasu nie porywa tak bardzo jak dwie poprzednie części, ale sprawia, że chce się wrócić to tego uniwersum.
Podsumowanie
Tajemnica Mrocznego Lasu jest naprawdę dobrą pozycją z gatunku LitRPG. Z wielką uwagą i przyjemnością obserwuje się poczynania głównego bohatera w wirtualnym świecie, który niewątpliwie jeszcze nas czymś zaskoczy. Czekam niecierpliwie na kolejny tom, mam nadzieję, że przerwa będzie znacznie krótsza niż ostatnio. Polecam. Nie tylko fanom gier RPG.
