Poznajcie Angerbordę
Jeśli chodzi o historie o wiedźmach, to moment spalenia na stosie jest raczej końcem przygody, a w tym przypadku to dopiero początek. Angerborda nie chciała wyjawić co się stanie w przyszłości i za to Odyn ją ukarał, a ona musiała uciec z Asgardu. Żeby się ukryć, ucieka na kraniec świata, gdzie w odległych, zielonych terenach poznaje Lokiego. Na początku jest nieufna, wycofana i ma wiele obaw, powoli zaczyna się do niego przekonywać, a ich znajomość przeistacza się w miłość. Z ich związku rodzi się trójka dzieci, a każde ma swoje własne przeznaczenie. Żyją spokojnie, do czasu powrotu wizji Angerbordy i wiedzy, że ich przyszłe życie jest mocno zagrożone. Teraz bohaterka musi zdecydować, czy pogodzić się z losem, czy zawalczyć o lepsze jutro.
W powieści Serce wiedźmy bardzo dobrze przedstawiono obraz kobiet w mitologii nordyckiej. Genevieve Gornichec z wdziękiem i dużą dozą poczucia humoru ukazuje niuanse opisywanej rzeczywistości. Zmagania głównej bohaterki ubarwiają kanon i urozmaicają nordyckie opowieści. Całość bardzo często zaskakuje i nie da się od niej oderwać, jakby ktoś człowieka przykleił do książki.
Czas na silną kobietę
Angerborda jest kobietą, która wie, co chce osiągnąć. Jej przygoda sięga aż czasów powstania Asgardu, gdzie widziała przyszłość. Miała przekazać tajniki magii za wiedzę o runach, jednak zbratała się z rodem Wanów. Za zdradę została poddana nieustającym torturom, a że jako wszechmocna wiedźma odradzała się, sytuacja trwała i trwała. Po wycięciu serca przez Odyna oraz ucieczce, próbuje zbudować swoje życie od nowa, na własnych zasadach, bez zbędnego proszenia się o pomoc. Jej spotkanie z Lokim, obraca rzeczywistość o sto osiemdziesiąt stopni. Bohaterka zostaje matką trójki dzieci, które w przyszłości będą miały znaczenie w mitach – Hel, Fenrir, Jormungand.
Tytuł zmusza czytelnika do zastanowienia się na własnymi przemyśleniami i działaniami. Czy nasze losy są z góry zapisane, a może sami je kreujemy? Poddaje w wątpliwość wiele pewników, a taki stan utrzymuje się w odbiorcy jeszcze po zakończeniu książki.
Nieprzewidywalne dzieje
Serce wiedźmy nie jest tytułem oczywistym. Można próbować przewidzieć dalszą fabułę, jednak autorka za każdym razem potrafi zaskoczyć i mimo że jej działania są logiczne, to nie do końca jasne podczas czytania konkretnych fragmentów. Im dalej w las, tym wszystko coraz bardziej nabiera sensu. Ciekawie odkrywa się wszystkie powiązania między bohaterami i zdarzeniami. Spisane mity mogą trochę naprowadzić, jednak nie zawsze.
Boska władza
Rozwijając fabułę, autorka ujawnia coraz więcej szczegółów relacji między bogami i ludźmi. Niektóre cechy charakteru pojawiają się u jednych i drugich. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Co najlepsze, jeśli chodzi o silne emocje typu złość, miłość, namiętność, w obu przypadkach mogą być tak samo budujące lub równie destrukcyjne. Ostatecznie można stwierdzić, że, poza mocą, nie dzieli ich nic.
Jeśli chodzi o fabułę…
Serce wiedźmy to pełna akcji powieść, w której wolniejsze momenty przeplatają się z tymi dynamicznymi. Nie ma zbędnych przestojów lub dłużących się scen. Historia Angerbody jest podstawą całej książki, a wszystkie wątki poboczne logicznie i gładko łączą się z tym głównym. Co najważniejsze, nie trzeba znać opowieści nordyckich, żeby zrozumieć całość przekazu. Autorka pisze w sposób przystępny i na bieżąco wyjaśnia wszelkie niuanse oraz wątpliwości. Genevieve Gornichec przykłada uwagę do wszelkich szczegółów, ale nie wprowadza zbędnych zapychaczy tekstów. Podczas czytania czuć nieustanne napięcie, kiedy to nie wiadomo co się za chwilę stanie. Przez taki zabieg czytelnik chce wiedzieć, co stanie się dalej i nie ma ochoty odkładać lektury na później.
W Sercu wiedźmy jest bardzo wiele rzeczy do polecenia, a nie znalazłam w nim wad. Historia Angerbody jest wciągająca i naprawdę dobrze jest poznać jej losy. Do tego to powieść o miłości, nienawiści, przyjaźni, rodzinie, dzieciach i sile matczynej miłości. Oczywiście to również tytuł o magii i o tym, jak potrafi być ona budująca, ale też destrukcyjna. Bardzo polecam Serce Wiedźmy, ponieważ wciąga od pierwszej do ostatniej strony.
