Urodził się w Nowym Jorku 17 listopada 1942. Jego rodzina już w 1948 kupiła pierwszy telewizor. Być może ten fakt wydobył z małego Martina naturalny talent do opowiadania ciekawych historii. Po nieudanym epizodzie z młodzieżowym seminarium rozpoczął studia na NYU Washington Square College. Wybrał je, ponieważ były tam zajęcia z reżyserii. Podczas nauki nakręcił kilka filmów krótkometrażowych, ale jego pierwszym „długometrażowcem” było Kto puka do moich drzwi? z 1967. Wpływ na jego filmy wywarły doświadczenia „ulicy”, przepuszczone przez własną wrażliwość oraz oczywiście kinematografia tamtych czasów. Jako jeden ze swoich ulubionych filmów wymienił Popiół i diament.
Znany jest z wielu arcydzieł, żeby wymienić tylko kilka: Ulice nędzy, Alicja już tu nie mieszka, Taksówkarz, Po godzinach, Kolor pieniędzy, Ostatnie kuszenie Chrystusa, New York New York, Wiek niewinności, Przylądek strachu, Kasyno, Gangi Nowego Jorku, Chłopcy z ferajny, Infiltracja.
W 2007 Scorsese otrzymał wreszcie upragnionego Oscara, właśnie za ten ostatni film. Ogółem ma 9 nominacji do tej nagrody i jest najczęściej nominowanym żyjącym reżyserem.
Przyłożył rękę również do takich dzieł, jak Hugo i jego wynalazek, czy Rybki z ferajny (podkładał głos jako Rozdymka).
Współpracował z najwybitniejszymi aktorami, m.in. z Robertem de Niro, Paulem Newmanem, Willemem Dafoe, Lizą Minelli, Isabellą Rossellini, Danielem Day-Lewisem, Michelle Pfeiffer, Leonardo DiCaprio… Długo można by wymieniać. Jego filmy regularnie goszczą na listach najlepszych tytułów wszech czasów, a on sam jest uznawany za jednego z najwybitniejszych reżyserów. Na koncie ma również doktorat honoris causa PWSFTviT w Łodzi.
Reżyser założył fundację World Cinema Project, której celem jest zachowanie dla potomności i prezentacja filmów z odległych zakątków świata. Jak do tej pory fundacja zaprezentowała dwa wydawnictwa z kilkunastoma obrazami. Drugi, podobny projekt koncentruje się na dziełach afrykańskich.
Był pięciokrotnie żonaty, z Laraine Marie Brennan, Julią Cameron, Isabellą Rossellini, Barbarą De Fina, Helen Schermerhorn Morris. Ma troje dzieci.
Najciekawsze z klasycznych gatunków filmowych są dla mnie rodzime: western, który narodził się na pograniczu, film gangsterski, który powstał w miastach wschodniego wybrzeża oraz musical, który zrodził się na Broadwayu. Przypominają jazz: pozwalały na niekończące się, coraz bardziej złożone, czasem perwersyjne wariacje. Kiedy mistrzowie grali te wariacje, odzwierciedlały zmieniające się czasy; dali ci fascynujący wgląd w amerykańską kulturę i amerykańską psychikę.
Jaką radę Scorsese ma dla młodych twórców?
Twoim zadaniem jest sprawić, by publiczność zainteresowała się Twoimi obsesjami.
Martin Scorsese jest mistrzem w opowiadaniu ciekawych historii, w których są dyskretne elementy jego własnego życia. Czego życzyć Mistrzowi? On osiągnął już chyba wszystko. Życzmy więc sobie, abyśmy mogli jeszcze nie raz podziwiać jego talent w nowych doskonałych filmach.
Na koniec zagadka. Scorsese odmówił wyreżyserowania sławnego filmu z 2019, który potem zdobył Oscara za najlepszą rolę męską? Wiecie, co to za film?
