Najlepsze książki 2019 roku według redakcji Ostatniej Tawerny

Jay Anson – Amityville Horror

Amitiville Horror to klasyka grozy. Dzieło od lat (a w zasadzie już pół wieku) wzbudza wiele kontrowersji i cieszy się ogromną popularnością – głównie dlatego, że rzekomo zostało oparte na faktach. Jay Anson napisał tą powieść na podstawie relacji George’a i Kathleen Lutzów, którzy w 1975 roku zakupili bardzo imponującą posiadłość w miejscowości Amitiville na Long Island w wyjątkowo niskiej cenie. Pośrednik ostrzegał ich, że w tym domu doszło do makabrycznych wydarzeń i poprzedni właściciel zamordował tam całą swoją rodzinę lecz Lutzowie nie przejęli się tym, bo nie byli zbyt przesądni i cieszyli się, że trafili na taką okazję. Po 28 dniach od wprowadzenia się do nowego domu, uciekali z niego przerażeni w środku nocy, pozostawiając w środku cały swój dobytek. Anson po kolei szczegółowo opisuje każdy dzień ich pobytu w opętanym domu. Książka napisana jest bardzo prostym językiem, zachowując tym samym charakter dziennika bądź też innego dokumentu relacjonującego prawdziwe wydarzenia. Po pierwszym wydaniu w 1977 roku powieść stała się ogromnym sukcesem wydawniczym. Lutzowie udzielali licznych wywiadów, powstało wiele ekranizacji a pod opisany nawiedzony dom “pielgrzymowały” tłumy ludzi. Jednakże osoby, które zamieszkały tam w późniejszych latach nigdy nie skarżyły się na żadne niewyjaśnione zjawiska. Stąd w późniejszym czasie pojawiło się podejrzenie, że rodzina Lutzów wraz z Ansonem wymyśliła całą historię, by na niej zarobić. Również osoby badające paranormalne zjawiska podchodzą do niej dość sceptycznie. Mówią o wielu nieścisłościach i nawet dla nich opowieść wydaje się nierealna. “Bajeczka” prawdziwa czy nie, mnie osobiście wciągnęła i to bardzo. Przeczytałam ją błyskawicznie. Autor zadbał o to, by napięcie wciąż rosło. Wraz z przewracaniem kolejnych kartek odkrywamy coraz dziwniejsze wydarzenia i obserwujemy jak cała odwaga i rozsądek opuszcza głównych bohaterów. Nowe wydanie od wydawnictwa Vesper jest absolutnie przepiękne. Szyku dodaje mu twarda okładka z tytułem w czcionce typowej dla prawdziwego klasycznego retro horroru i zarysem słynnego domu osnutego mgłą, a także klimatyczne czarno-białe ilustracje, które znajdziemy w środku. Ich autorem jest Maciej Kamuda – artysta znany z przerażających grafik, które podziwiać możemy nie tylko w książkach grozy od Vespera ale również na wielu okładkach płyt metalowych zespołów. Bonusowo otrzymujemy jeszcze milutką w dotyku zakładkę z odwróconym krzyżem – śliczny gadżet dla fanów horrorów. – Aga Bot