Dotyczy to także archetypów postaci. Jednym z nich jest postać mentora – starego, doświadczonego życiowo i będącego ostoją mądrości mędrca, najczęściej odgrywającego także rolę nauczyciela głównego bohatera. Postać taka często przyciąga uwagę i ma w sobie coś, co budzi sympatię czytelnika, widza lub gracza. Co ciekawe, książki, filmy czy inne dzieła mieszczące się w nurcie fantastyki zdają się najbardziej sprzyjać używaniu tego archetypu. Pytanie brzmi – dlaczego? Co takiego jest w tych mistrzach, że zapadają w pamięć, wywołują w nas pozytywne odczucia i imponują nam? Aby to zrozumieć, przyjrzymy się w niniejszym cyklu kilku najsłynniejszym i najbardziej popularnym mentorom w fantastyce. Zaczynajmy zatem!

Mistrz Yoda

Źródło: Wookiepedia

Charakterystyka ogólna

Na pierwszy ogień idzie ten najbardziej kultowy – Mistrz Yoda z Gwiezdnych Wojen. Kim właściwie jest największy ze znanych mistrzów Jedi? Właśnie rzecz w tym, że nie wiadomo. Jego pochodzenie owiane jest tajemnicą, podobnie jak większość szczegółów z jego życia. Czyż już sam ten fakt – to znaczy tajemniczość dotycząca jego genezy – nie wydaje się interesujący? To jeszcze nic – ten mały, niepozorny i w podeszłym wieku (900 lat to całkiem sporo…) stwór jest w rzeczywistości potężnym wojownikiem, który wyróżnia się nie tylko doświadczeniem bitewnym oraz umiejętnościami, ale także mądrością. Zaczynał od zwykłego rycerza, by później stać się szanowanym nauczycielem, przez którego ręce przeszli prawie wszyscy Jedi okresu tzw. Starej Republiki (państwa istniejącego przed rządami Imperatora Palpatine’a), aż wreszcie został wybrany na Wielkiego Mistrza Zakonu Jedi, od którego decyzji zależały nie tylko postanowienia całej Rady Jedi, ale też kierunek rozwoju Zakonu.

Źródła: The Disney Wiki

Mądrość

Mądrość Mistrza Yody opiera się na kilku podstawowych filarach. Po pierwsze, dysponuje on darem swoistego przewidywana przyszłości, który niejednokrotnie pomógł Zakonowi przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę w czasie różnych bitew lub chociażby uchronić Jedi od całkowitej zagłady (jak w przypadku bitwy na Kashyyyk, gdzie uszedł z życiem tylko dzięki zdaniu sobie sprawy, że klony zamierzają go zabić, co z kolei wynikało z „wyczuwania” w międzyczasie śmierci każdego ze swoich towarzyszy). Po drugie, wykazuje się niesamowitą wręcz roztropnością, co widoczne jest w Imperium kontratakuje, gdzie przez jakiś czas ukrywa przed Lukiem Skywalkerem swoją prawdziwą tożsamość, sprawdzając jego cierpliwość, a jednocześnie chcąc uniknąć tej samej sytuacji, jaka miała miejsce w przypadku jego ojca, Anakina. I po trzecie, Yoda jest tak bardzo oddany Jasnej Stronie Mocy i posiada tak silną wolę, że jest w stanie niemal przekonywać swoich dawnych uczniów, którzy całkowicie zaprzedali się złu, do powrotu na ścieżkę dobra (jak w przypadku Hrabiego Dooku w kanonicznej powieści Yoda: Dark Rendezvous).

Źródło: Comic Vine

Podsumowanie

Nie ulega zatem wątpliwości, że w uniwersum Gwiezdnych Wojen Yoda jest uosobieniem prawdziwego dobra, a także stanowi ostoję cnót i moralności (i to nie tyle w obrębie samego tego świata, co w kontekście uniwersalnym). Te cechy widoczne są poniekąd również w jego stylu walki – opiera się w nim bowiem na gibkości i zręczności, którą często wykorzystuje przeciwko sile swoich wrogów. Jednak tym, co najbardziej wyróżnia Yodę na tle innych bohaterów Gwiezdnych Wojen, jest bez wątpienia jego specyficzna mowa, opierająca się na konstrukcji dopełnienie-podmiot-orzeczenie. To właśnie ten język sprawia, że jest nie tylko postacią oryginalną, ale też dość specyficzną, choć specyficzną w dobrym tego słowa znaczeniu, bo doskonale dopełnia on jego wizerunek jako mentora.