„Lost Castle” to jedna z najprzyjemniejszych produkcji rogue-like (potocznie nazywanych w naszych stornach „rogalikiem”), nie tylko dlatego, iż nie brak jej pewnej przestępności, ale przede wszystkim ze względu na bogactwo zasobów, które oferuje.
Wklepuję kod na Steamie, czekam grzecznie, aż się ściągnie, wreszcie – odpalam. Jeszcze bez konkretnych (czy wygórowanych) oczekiwań, mimo że gorącą atmosferę przed premierą umiejętnie podsycano. A potem pojawia się pierwsza animacja, przeskakuję przez menu do nowej gry, słyszę The Touch Stana Busha i oglądam intro. I coraz bardziej czuję, że się z Shadow Warrior 2...
Layers of Fear to tytuł niezwykle intrygujący. Po pierwsze – jest dziełem polskiego zespołu Bloober Team. Po drugie – zyskał sobie niemały poklask wśród odbiorców. Po trzecie – mocno nawiązuje do P.T. (aka Silent Hills), o którym wszyscy wiedzieli, że stałoby się Grą Roku, Dekady i Stulecia, gdyby tylko projektowi dano szansę. Zanurzmy się zatem w umysł artysty...
Telltale po raz kolejny sięgnęło po znaną markę, aby z wiadomym sobie wdziękiem przerobić ją na serię całkiem strawnych odcinkowych widowisk interaktywnych. Zapytacie, skąd takie określenie? Cóż, jeżeli takie pytanie faktycznie się pojawia, to zakładam, iż nie mieliście z produkcjami wyżej wymienionych twórców do czynienia.
Niecały rok temu Bethesda zapowiedziała kolejną grę z serii The Elder Scrolls, ku zdziwieniu fanów nie była to następna odsłona kultowego RPG, a jedynie spin-of w postaci karcianki. Fani nastawili się sceptycznie i nie można się im dziwić, po upadku świetnego Duel of Champions rynek komputerowych karcianek wydaje się być całkowicie zdominowany przez casualowego Hearthstone....
Nie przepadam zbytnio za romansami, sagi o wampirach mnie nie kręcą, a po Sercach z kamienia (pierwszy duży dodatek do Wiedźmina 3), nie wierzyłem w możliwość stworzenia czegoś równie porywającego. Mimo to, po zainstalowaniu Kew i Wino już sam utwór w menu kupił mnie po całości, a potem było tylko lepiej.
Serca z kamienia to pierwsze z dwóch, dużych rozszerzeń do gry Wiedźmin 3: Dziki gon. Warto też nadmienić, iż nie jest ono samodzielne. Innymi słowy należy posiadać wersję podstawową, aby móc uruchomić to małe arcydzieło. Powiecie zapewne, że to wielkie słowa i wcale się temu nie dziwię, biorąc pod uwagę poziom i jakość wykonania wydawanych ostatnio DLC, jednak w tym...
Geraltowi – naszemu protagoniście – niejednokrotnie mówiono, iż porywanie się na Dziki Gon nie jest zbyt dobrym pomysłem. Czy zatem próba obcowania z grą mającą ten fałszywy „zwiastun wojny” w tytule, warta jest zachodu? Odpowiadam: „Toż to oczywiste!”
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.OKCzytaj więcej
××
Zapisz się do newslettera
Nie zawsze udaje Ci się przeczytać wszystkie nowości ze świata fantastycznego? NIC STRACONEGO!
Zapisz się do naszego newslettera, a co tydzień otrzymasz od nas specjalny list,
w którym znajdziesz najważniejsze Wieści, Artykuły, Recenzje, aktualne Konkursy i Quizy!
