Zniszcz korporację – recenzja gry „Synthetik: Legion Rising”

Serce Armageddonu

Budzisz się w kwaterze głównej korporacji KAIDA – światowego lidera w dziedzinie robotyki. Jesteś ludzką świadomością, zamkniętą w dawno zapomnianym prototypie androida i ostatnią nadzieją na zniszczenie Serca Armageddonu, którego celem jest zniszczenie ludzkości. W grze przemieszczamy się między kolejnymi, generowanymi losowo piętrami walcząc z hordami wrogów. Po śmierci zaczynamy od początku, więc postęp nie polega na opanowaniu poziomów, ale techniki gry. Jest to niezbędne, jeśli chcemy skutecznie radzić sobie z przeciwnikami. Synthetik kładzie bardzo duży nacisk na umiejętne posługiwanie się bronią. Odpowiednie poruszanie się i reagowanie na odrzut dzierżonej broni, jest kluczem do zwycięstwa. Kiedy stoi się w miejscu, zwiększa się celność, ale można bardzo łatwo zginąć. Ruch zmniejsza celność, a lekkomyślne strzelanie powoduje przegrzanie broni. Poza tym nie wystarczy samo przeładowanie broni, trzeba ręcznie wyjąć magazynek! Oczywiście pozostawione w nim sztuki amunicji przepadają bezpowrotnie. Jakby tego było mało, broń może w każdej chwili się zaciąć, co dodaje warstwę nieprzewidywalności w systemie zarządzania bronią. Prawie każdy rodzaj uzbrojenia posiada różne rodzaje amunicji, posiadającej unikalne efekty (np. przebicie pancerza, kwas). Odpowiednie ich wykorzystanie pozwala na kompletną zmianę skuteczności gracza w walce. Typy amunicji wprowadzają ciekawą głębie w grze, w której liczba różnych broni jest ogromna.

Śmierć znaczy od nowa

Każda śmierć oznacza rozpoczęcie rozgrywki od początku. Na szczęście nie tracisz wszystkiego. Zdobywasz punkty doświadczenia pozwalające wskoczyć na  kolejne poziomy i ulepszanie dostępnych w grze klas postaci. Dzięki zarobionej walucie można zakupić przedmioty i modyfikatory ułatwiające życie podczas rozgrywki. Wszystkie te elementy łączą się w niesamowitą rozgrywkę. Każde kolejne przechodzenie plansz jest inne. Szczególnie jest to odczuwalne w trybie co-op, gdzie dodając do równania kolejnego gracza, możliwości wydają się nieskończone.

A co poza gameplayem?

Styl wizualny Synthetik również potrafi przyciągnąć do pozycji niemieckiego studia. Wysokiej jakości sprite’y, masa kolorów układają się zgrabnie w styl retro-futurystyczny, w którym gra się obraca. Wywoływał on u mnie skojarzenia z Robocopem i Terminatorem. Ścieżka dźwiękowa również pomaga w budowaniu klimatu produkcji retro, jednak na większe uznanie niż sama muzyka zasługują efekty dźwiękowe m.in. wystrzałów i wybuchów.

Podsumowanie

Na dosyć przesyconym rynku rogalików, Synthetik wnosi powiew świeżości za sprawą rozbudowanej mechaniki korzystania z całej masy broni i możliwości bardzo precyzyjnego dostosowania poziomu trudności. Dodanie do tego trybu kooperacji i niską w stosunku do zawartości cenę sprawia, że mamy do czynienia z ukrytym diamentem roku 2018 i jedną z najlepszych produkcji typu roguelike ostatnich lat. Polecam w szczególności tym, którym nie straszny jest wysoki poziom trudności.