Witamy w wielkim świecie, kompozytorze! – recenzja komiksu „Myszart w Wenecji”

Piękno w czystej postaci

Otwierając komiks Myszart w Wenecji, czytelnik może mieć ogromne oczekiwania. I na pewno się nie zawiedzie! Rysunki karykaturzysty Gradimira Smudji są bardzo realistyczne – można mieć wrażenie, że postaci patrzą prosto na nas, jakby ożyły po przewróceniu karty. Ilustrator zadbał o wszystkie szczegóły. Odtworzył on również klimat XVIII wieku. Zwierzęcy bohaterowie mają na sobie drogie, wyszywane unikatowymi kamieniami, suknie, szustokory oraz kuloty, a jako dodatki – wielobarwne trójgraniaste kapelusze. W miejskim przepychu Myszart pozostaje małą, skromną myszką (eghm, o wielkim talencie, moi drodzy!). Tytułowy bohater ginie w feerii barw, która wciąga czytelnika w swoją grę i nakazuje przewracać strony raz jeszcze, i jeszcze raz, i jeszcze. I tak bez końca, dopóki nie dostrzeżemy ukrytej magii tej historii.

Czego oczy nie widzą…

W komiksie została przedstawiona jedna z podróży Mozarta do Włoch. Kompozytor odbył ją w 1771 roku ze swoją rodziną, ojcem i siostrą. Zamieszkali w domu państwa Widerów, nieopodal Ponte dei Barcaroli. Będąc w Wenecji, możecie nawet zobaczyć tablicę pamiątkową! Podobnie jak Mozart, Myszart również przyjeżdża do włoskiego miasta, aby występować przed publicznością. Co prawda, zwierzęcy bohater nie musi walczyć o względy arystokracji, jednak jego zapał i zaangażowanie nie maleją. Interesująco wpleciona została w fabułę historia jednego z najwybitniejszych włoskich lutników, Antonio Stradivariego. Mimo że ów wątek jest oniryczny, sądzę, że czytelnikom – również tym młodszym – może się bardzo spodobać. Prastare drzewo grające na skrzypcach robi wrażenie!

W okowach przeszłości

Jak powszechnie wiadomo, relacje między Mozartem a Salierim były napięte. Ciągła walka o uznanie arystokracji uniemożliwiała pogodzenie zwaśnionych stron. Bez względu na to, w jakie legendy o Mozarcie wierzymy (samych teorii o śmierci kompozytora jest prawie 200!), autor scenariusza – Thierry Joor tym razem nas zaskoczy. Salieri pojawi się w pewnym momencie historii i sprawi, że być może odtąd spojrzymy na niego łaskawszym okiem. Warto zauważyć, że w komiksie pojawiają się również postaci fikcyjne, wzbogacające fabułę. Niewątpliwie jednak Mozart, Salieri i Konstancja są prawdziwi. W komiksie znalazłam jedną rozbieżność fabularną – kiedy kompozytor był we Włoszech, nie mógł znać swojej przyszłej żony, ponieważ zobaczyli się po raz pierwszy dopiero sześć lat później. To niewielkie niedopatrzenie może wynikać z faktu, że komiks jest dedykowany nastolatkom. Ci zaś prawdopodobnie nie będą zastanawiać się, kiedy i gdzie kompozytor poznał ukochaną.

Na zakończenie

Historia opowiedziana w komiksie jest bardzo spójna i na pewno spodoba się czytelnikom w różnym wieku. Szczególnie jednak tym, którzy wiedzą, kim był Mozart i znają jego twórczość. Natomiast jeśli Wasze dziecko nie uczęszcza jeszcze na lekcje muzyki, Myszart w Wenecji od Wydawnictwa Egmont pomoże zainicjować prawdziwie artystyczną rozmowę – o jednym z najpiękniejszych miast na świecie, wartościach w życiu i melodiach, które zmieniły świat.