Smocza przyjaciółka – recenzja komiksu „Enola i niezwykłe zwierzęta”, t. 2

Odwiedźcie z nami Muzeum Historii Naturalnej, w którym spotkacie Enolę, niezwykłą weterynarkę o złotym sercu. Jeśli ona nie pomoże magicznym zwierzętom, to kto?

Vol. 2

Joris Chamblain (scenariusz) i Lucile Thibaudier (rysunki i kolory) zaskoczyli nas pozytywnie – pierwszy tom zbiorczy z serii Enola i niezwykłe zwierzęta został bardzo dobrze przyjęty na polskim rynku. Kolejny komiks również zawiera dwie historie ze świata Enoli – pierwsza z nich nosi tytuł Polowanie na Krakena, druga – Zaginiony yeti. Enola musi wyjaśnić, dlaczego w przybrzeżnych wodach dochodzi do ataków ogromnego stworzenia na statki rybackie i dlaczego ów potwór nie daje spokoju ludziom morza. Później odwiedza ona najwyższe góry świata, w których mieszkają mnisi z klasztoru. Tego rejonu od pokoleń strzeże potężny yeti. Człowiek śniegu ma jednak ostatnio pewne problemy, możliwe do rozwiązania tylko przez młodą weterynarkę.

Niezwykłe zwierzęta – nasi przyjaciele

Zachowanie Enoli zdradza jej intencje – jest ona bezinteresownie zaangażowana w pomoc zwierzętom. Seria, mimo że nieco przewidywalna, już stała się jedną z moich ulubionych – magicznych zwierząt jest tutaj wiele, przygody Enoli i jej wiernego przyjaciela, kota o imieniu Maneki, bawią i inspirują, a zakończenia historii niosą za sobą ważne przesłania. Ponadto wydawcy – Egmont – zdecydowali się włączyć dwie historie do jednego tomu, dzięki czemu komiks liczy nieco ponad 60 stron – idealnie! W najnowszym tomie ponownie ujmuje kreska Thibaudier – mocno bajkowa, pasująca do koncepcji fantastycznego świata.

Wizualnie

Twarda okładka przykuwa uwagę czytelnika – tym razem Enola, ubrana w kostium nurka, próbuje dotknąć/zbadać Krakena, swojego nowego pupila do wyleczenia. Co ciekawe, nie jest to grafika z wnętrza komiksu – kostium bohaterki nie jest bowiem połączony z łodzią podwodną (co byłoby konieczne w sytuacji, w której człowiek miałby pływać na określonych głębokościach pod wodą). Wyklejka przedstawia tytułową bohaterkę i Manekiego w ruchu, co dowodzi ogromnego kunsztu Thibaudier – majstersztyk. Tom został wzbogacony o kilka bonusowych grafik, ukazujących głównych bohaterów w różnych sytuacjach życia codziennego. Ponadto na ostatniej stronie pojawia się informacja o kolejnym tomie (w przygotowaniu). Na okładce widzimy (prawdopodobnie) wilkołaka, więc już teraz wiemy, że będzie się działo!