Nie wszystko złoto, co się świeci – recenzja komiksu „Trzy duchy Tesli. Spisek prawdziwych ludzi” tom 2.

Między młotem a kowadłem

Kolejna część Trzech duchów Tesli zabiera czytelnika w historyczną podróż, w której ma on szansę przyjrzeć się zmaganiom dwóch mocarstw walczących o panowanie nad światem. W tym celu zarówno Japonia i Niemcy łączą siły w wymyślaniu coraz to nowych typów broni mających im zapewnić upragnioną władzę. Dziwnym zbiegiem okoliczności, w centrum wielkiej polityki znajduje się niepozorny chłopiec o imieniu Travis, którego czytelnicy  mogli już poznać w części pierwszej. Mimo iż zawsze udaje mu się znaleźć w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie, nie zamierza on stanąć po stronie zła.

Stawka większa niż pieniądz

Aby zachować równowagę fabularną w każdej historii oprócz bohaterów negatywnych powinniśmy znaleźć także tych pozytywnych, którzy dadzą czytelnikowi nadzieję na szczęśliwe zakończenie opowieści.  Nie inaczej jest w przypadku Trzech duchów Tesli. Poza mocarstwami japońskim i niemieckim istnieje jeszcze jedna strona konfliktu, która walczy zupełnie w innym interesie. Tajemnicza grupa skupia się wokół pokojowo nastawionego Nikoli Tesli, wielkiego konstruktora urządzeń wytwarzających prąd przemienny oraz jego sprzymierzeńców, którzy również wsławili się ważnymi wynalazkami. Istnieje jednak jeden problem: wszyscy członkowie grupy, włącznie z samym Teslą, są martwi. Na szczęście brak fizycznej formy na ziemi nie przeszkadza im walczyć z przeciwnościami…

Przy tak porywającej akcji bohaterowie komiksu zazwyczaj przechodzą wiele transformacji, szczególnie jeśli tom jest kolejnym z serii. W przypadku Trzech duchów Tesli tak się jednak nie stało. Autor ucieka się do wyjątkowo sztampowych rozwiązań – podczas gdy pozytywne postacie są zazwyczaj prezentowane w sytuacjach budzących współczucie i sympatię czytelnika, antagoniści są ukazani wyłącznie w złym świetle, a informacje o nich ograniczone są do minimum. Sytuacja ta sprawia, że świat Trzech duchów Tesli jest mało realistyczny, a postacie w nim zaprezentowane zbyt przewidywalne, co niestety czyni lekturę mniej wciągającą.

Ozdoba każdej półki   

Trzy duchy Tesli jako seria są utrzymane w bardzo spójnej stylistyce, która zdecydowanie wyróżnia je na rynku komiksowym. Podobnie jak część pierwsza, Spisek prawdziwych ludzi ozdobiony jest efektownymi złotymi tłoczeniami. W środku znajdziemy rysunki Guilhema Beca. Za kolory oraz scenariusz odpowiada natomiast Richard Marazano. Artyści ponownie łączą się w zgrany duet, tworząc prace zaskakujące klimatycznością oraz dynamicznością. Na końcu znajduje się prawdziwa gratka dla każdego fana komiksów: autorzy uchylają rąbka tajemnicy i pozwalają czytelnikowi zobaczyć proces powstawania dzieła poprzez porównanie storyboardów Marazano oraz szkiców Guilhema.

Nie wszystko złoto, co się świeci

Część druga Trzech duchów Tesli ma wszystkie cechy wyróżniające świetny komiks – mamy tutaj piękną oprawę graficzną, przyciągające wzrok wydanie oraz burzliwy okres historyczny jako tło. Największą słabością zdaje się być grubość komiksu – mimo iż fabuła znakomicie łączy wszystkie wątki w logiczną całość, to jednak tak cienki tom nie jest w stanie udźwignąć wielowątkowości prezentowanej opowieści ani zbudować wielowymiarowych postaci.