Najlepsza powieść dla dzieci od dawna. „Lalani z dalekich mórz” – recenzja książki

Powrót do korzeni

Od razu muszę się przyznać – ostatnimi czasy czytam coraz mniej książek dla dzieci i młodzieży. Moje półki zapełnia dojrzała fantastyka, brutalne powieści historyczne i krwawe horrory. Jakże miło jest więc raz na jakiś czas oderwać się i przenieść do magicznego świata stworzonego z myślą o młodszych czytelnikach. Erin Entrada Kelly w swojej najnowszej książce zawarła wszystko to, po czym poznaje się wybitną literaturę dziecięcą – świetną narrację, sympatycznych bohaterów, mądre przesłanie, a dodatkowo wspaniałe ilustracje autorstwa Lian Cho.

Lalani to nie materiał na superbohaterkę

Lalani to zupełnie niepozorna dziewczynka. Jeśli mielibyśmy wskazać heroinę, która uratuje wioskę, prędzej wskazalibyśmy na jedną z jej rówieśniczek. Okolice, w których mieszka bohaterka, także nie sprawiają dobrego wrażenia. Nad wioską Lalani wznosi się góra Kahna, na której podobno grasuje potwór bez oczu. Wyspę otacza zaś budząca grozę mgła zabierająca ze sobą kolejnych żeglarzy, jacy ośmielą się w nią wpłynąć. I to właśnie Lalani, drobna, niepewna swoich sił, a jednak odważna, będzie zmuszona opuścić rodzinną ziemię i wyruszyć w podróż, którą przed nią próbowali już odbyć inni, silniejsi od niej. Podczas takiej wyprawy zginął też jej ojciec. Na drodze dziewczynki staną mityczne stworzenia, demony i mroczna magia. Czy uda się jej pokonać przeciwności losu, uratować wyspę i ocalić najbliższych?

Książka budzi dawno zapomniane uczucia

Nie do końca wiedziałem, czego spodziewać się po Lalani z dalekich mórz. Widząc w opisie, że powieść inspirowana jest filipińskim folklorem, obawiałem się, iż nie do końca fabułę uda się przenieść na polskie realia wydawnicze. Na szczęście moje obawy były zupełnie bezpodstawne. Lalani to ponadczasowa, uniwersalna historia, w której zakochają się także dorośli. Już dawno nie czułem takiej magii wypływającej z kart lektury. Wrażenie mógłbym porównać nawet do pierwszego razu, gdy czytałem Opowieści z Narnii! Mam nadzieję, że książka Kelly dotrze do jak największej liczby czytelników, gdyż zasługuje, by stać się chociażby lekturą szkolną – właśnie takie dzieła powinni poznawać najmłodsi podczas edukacji.

Lalani to prawdziwe dzieło sztuki

Na uwagę zasługuje też wydanie Lalani z dalekich mórz, za które odpowiada Wydawnictwo Literackie. Już sama okładka robi wrażenie – elegancka, twarda oprawa, która przedstawia nam w baśniowy sposób, czego możemy spodziewać się w środku. Wewnątrz zaś czekają na czytelników kolejne ilustracje, chociaż może jest ich trochę mniej, niż się spodziewałem. Pomiędzy niektórymi rozdziałami dostajemy krótkie przerywniki napisane z perspektywy owada, drzewa czy też jakiejś magicznej istoty. Rozciągają się one zwykle na dwie lub trzy strony, wyróżniają się jednak na tle pozostałej treści przez swoją oprawę artystyczną. Ilustracje wręcz oplatają tekst w tych krótkich fragmentach, przy okazji zawierając mnóstwo symbolicznych elementów. Samo rozszyfrowywanie tego, co chciała przekazać artystka, daje mnóstwo frajdy. Trzeba powiedzieć jasno, że Lalani z dalekich mórz zawiera kilka prawdziwych dzieł sztuki.

Powieść, jakich mało

Ależ ogromne wrażenie zrobiła na mnie ta książka. Trochę ostrożnie się do niej zabierałem, filipińskie wierzenia wydawały się nieco zbyt egzotyczne. Jakże piękna się okazała ta powieść! Epicka historia małej dziewczynki, której odwaga i poświęcenie pokonują wszelkie trudności. Przerażające stwory, wielka magia, tajemnica i wyspiarskie życie filipińskiej społeczności. Dawno nie czułem tak dużej ilości magii płynącej z kart książki. Na tak dobre powieści trafia się tylko kilka razy w życiu.