Kiedy „Carcassonne” spotyka „Domino” – recenzja gry planszowej „Fantazja”

W pudełku

Fantazja to w założeniu prosta i szybka gra dwuosobowa idealna na wieczory z dzieckiem. W pudełku, które swoją drogą mogłoby być o połowę mniejsze – rozmiar opakowań jest istotny dla wszystkich fanów gier bez prądu (w końcu gdzieś je trzeba trzymać) – znajdziemy:

• 27 kafelków frakcji Rzeźbiarzy Natury z rewersem w kolorze niebieskim,
• 27 kafelków frakcji Inżynierów Światła z rewersem w kolorze pomarańczowym,
• 1 kafelek Magicznego Zamku,
• 5 żetonów Mocy Budynków,
• 8 żetonów Bonusu,
• Instrukcję.

Bo fantazja jest od tego…

Fantazja to baśniowa kraina, która w wyniku wojny ze złym czarnoksiężnikiem została całkowicie zniszczona. Odbudować ją mogą wyłącznie potężni Rzeźbiarze Natury i Inżynierowie Światła. To legendarne frakcje magów, którzy powołują do istnienia rzeczy, wykorzystując moc swojej wyobraźni. Podczas zabawy wcielicie się w ich role i spróbujecie odbudować Fantazję. Zwycięstwo zapewnią zarówno kolejne budynki, jak też spryt i odrobina… fantazji – takie wprowadzenie do gry znajduje się na początku instrukcji, nad spisem zawartości pudełka. Przyznam szczerze, że proces budowania klimatu bardzo mi się podoba, żałuję jednak, że jest tak uproszczony i skrócony. Ze względu na fakt, iż Fantazja to tytuł przeznaczony zdecydowanie dla młodszych, aż się prosi o rozszerzenie – może o jakąś krótką bajkę/opowieść – baśniowej krainy i historii potężnych magów. Bardzo podoba mi się to, jak przez tak niepozorny opis buduje się pewność siebie u dzieci. To, że wcielą się w zabawie we wszechpotężnych magów jest niezwykle budujące, nieprawdaż? Ponadto jako zwolenniczka rozbudowywania zasad gry w planszówki we własnym zakresie pragnę nadmienić, iż mamy tu spore pole do popisu. W przypadku Fantazji aż się prosi, by podczas rozgrywki rodzic i dziecko opowiadali wspólnie historię odbudowy podniebnego miasta.

Ale to już było, czyli o rozgrywce słów kilka

Gra sama w sobie niestety jest tytułem powtarzalnym. System dokładania w odpowiednie miejsca kafelków, przez co następuje rozbudowa miasta, funkcjonuje w wielu znacznie popularniejszych tytułach (takich jak na przykład nieśmiertelne Domino czy bardziej skomplikowane Carcassonne). Skupmy się jednak na przebiegu rozgrywki w Fantazji.

Każdy z graczy otrzymuje kafelki wybranej frakcji (wspomnianych powyżej Rzeźbiarzy Natury i Inżynierów Światła), będą mu one potrzebne, ponieważ w swojej turze każdy może wykonać jedną z trzech akcji: wybudowanie małego budynku, pozyskanie jednego punktu wyobraźni (dzięki nim możliwym stanie się w późniejszym etapie położenie na planszy budynków specjalnych bądź dużych). Fantazję odbudowujecie poprzez dokładanie swoich budynków (wedle określonych w instrukcji zasad) do ułożonego na środku kafelka Magicznego Zamku. Waszym celem jest nie tylko budowa jak największej ilości obiektów, ale także ich ulepszanie (budowle występują w trzech wariantach wielkości).

W trakcie gry możecie zdobyć żetony dające wam określone bonusy, aczkolwiek muszę przyznać, że według mnie niepotrzebnie komplikują one rozgrywkę, która powinna być szybka, łatwa i przyjemna. Zresztą by zrozumieć proces przyznawania i używania żetonów, musiałam posiłkować się filmikami instruktarzowymi w Internecie, ponieważ temat nie został dostatecznie opisany w instrukcji.

Sam proces dokładania budynków jest bardzo prosty, wystarczy zwrócić uwagę na jego poziom i nadrukowane symbole. Jednakże uważam, że na przykład w Carcassonne zostało to lepiej rozwiązane, ponieważ wystarczyło zachować jednolitość krajobrazu. W Fantazji trzeba zwrócić uwagę na to, by zgadzały się symbole nadrukowane na brzegi każdego z kafelków.

Podsumowanie

Fantazja jest grą przeznaczoną na wieczory spędzane z dzieckiem. Myślę, że podczas rozgrywki więź między pociechą a rodzicem będzie się zacieśniać. Zresztą poświęcanie naszym milusińskim czasu zawsze procentuje, chociażby w samoocenie, czy umiejętnościach wysławiania się. Nie jest to jednak planszówka dla zaprawionych w bojach nastolatków czy dorosłych. Na rynku znajdziecie tytuły o wiele ciekawsze i nieco bardziej wymagające.