Historia rozpisana na lata – recenzja książki „Król Bezmiarów”

Piracki skarb

Akcja drugiego tomu Księgi Całości rozgrywa się w zupełnie innym miejscu niż Północna granica. Zamiast pogranicza między Szernią, a Alerem przenosimy się na południe – tam gdzie znajdują się wyspy i Bezmiary. Wydarzenia mają miejsce głównie na morzu i w jego okolicy. Król Bezmiarów to w zasadzie piracka powieść przygodowa, w której odnajdziemy wartką akcję i sporo tajemnic.

Warto jednak pamiętać, że ta książka nie jest sielanką, gdzie wszystko musi się dobrze skończyć. Piraci nie są odległym zagrożeniem a głównymi bohaterami utworu. Chociaż wielu z nich łatwo polubić to ciężko nazywać ich pozytywnymi postaciami. Od strony etycznej postępowanie większości z przedstawionych osób pozostawia wiele do życzenia. Świat wykreowany przez Kresa zdecydowanie nie jest cukierkowy. Należy to poczytać za plus – dzięki temu całość jest bardziej przekonująca. Piraci – cóż, napadają i mordują, aby uzyskać bogactwo. Autor jednak pokazuje, że mają też w sobie coś ludzkiego – mierzą się z rozmaitymi problemami, potrafią kochać (i nienawidzić!).

Jak w każdej powieści o piratach tak i tu musiał się pojawić skarb. Na ukrytych kosztownościach i broni zależy oczywiście więcej niż jednej osobie. Jednak o tym czy bohaterowie dadzą radę odnaleźć i wykorzystać to bogactwo będziecie się musieli przekonać podczas lektury.

Księga Całości

 Król Bezmiarów stanowi drugi tom Księgi Całości – jednego z najbardziej uznanych polskich cykli fantasy. Niemniej osoby liczące na prostą kontynuację Północnej granicy mogą się czuć rozczarowane. Powieść nie wydaje się połączona z historią opisaną w pierwszej odsłonie cyklu. Oczywiście rozgrywa się w tym samym świecie, a zatem tło jest poniekąd podobne. Jednak poza tym trudno doszukiwać się zbieżności. Zarówno bohaterowie jak i charakter opowieści są zupełnie inne. Z drugiej strony możliwe, że w kolejnych tomach pojawią się wątki, które wszystko połączą.

 Co ciekawe, Księga Całości to nie tylko tytuł cyklu, ale też element świata przedstawionego. Przyjęci, badający Szerń, tworzą ją i analizują. W Królu Bezmiarów dowiadujemy się ciut na ten temat. Nie jest tego jednak zbyt wiele. Co ważne, nieco lepiej poznajemy też Szerń. Dalej nie można powiedzieć by autor wyjaśnił czytelnikom jak dokładnie działa wykreowany przezeń świat, ale przynajmniej dostajemy kolejne elementy układanki – i jest ich sporo więcej niż w pierwszym tomie.

 Fascynująca historia

 Fabuła Króla Bezmiarów toczy się w swoim tempie. Sporo jest tam akcji i trzymających w napięciu wydarzeń, ale pojawiają się też wolniejsze fragmenty. Jednak w zasadzie od samego początku czytelnik jest zafascynowany opowieścią. Ciężko oderwać się od lektury. Warto tu zwrócić uwagę, że na historię przedstawioną w tym tomie składają się trzy bardzo blisko powiązane opowieści. Całość trwa dobre kilka lat, ale większość tego czasu pozostała nieopisana. Niestety sama końcówka rozgrywa się nieco zbyt szybko, ale można to wybaczyć.

 Z drugiej strony, powieści Przydałoby się odchudzenie. Niektóre fragmenty, chociaż ciekawe, można by skrócić czy nawet usunąć. A jeśli już mowa o pracy dla redaktora to w książce nieco widać, że powstała w latach 90tych. Część motywów dobrze by było lekko zmienić, by nie kłuły w oczy współczesnego czytelnika. Dotyczy to zwłaszcza pojawiających się tu i ówdzie seksistowskich scen.

 Pomimo pewnych wad zdecydowanie warto się z Królem Bezmiarów zapoznać. Feliks W. Kres z dużą wprawą opowiada czytelnikom historię, którą od samego początku chce się śledzić.