Pochłaniając kolejne książki i filmy, grając w gry – doświadczając fantastyki – wyłapujemy słowa, które potem towarzyszą nam przez długie lata. Sprawdźcie, jakie sentencje mieszkają w głowach członków naszej Redakcji i pomyślcie o tych, które na was wywarły duże wrażenie.
Dogma
„Bóg też ma poczucie humoru. Inaczej nie stworzyłby dziobaka”.
Słowa te stanowią część motta filmu Kevina Smitha z 1999 roku, który w rubaszny sposób parodiuje skostniałość instytucjonalnego Kościoła oraz ślepy dogmatyzm. Pod płaszczykiem rubasznej komedii z postaciami Jaya i cichego Boba na drugim planie zadaje pytania o naturę wiary i rolę religii we współczesnym świecie. Słowa te stanowią idealny komentarz larum, jakie nierzadko podnosi się przy okazji parodiowania obiektów kultu religijnego przez popkulturę. Swoją drogą znamienne jest, że Dogma również spotkała się z protestami, a nawet zarzutem obrazy uczuć religijnych (sprawę umorzono). Motto filmu ma specjalne miejsce w moim sercu, ponieważ w idealny sposób podsumowuje mój stosunek do tych spraw, a poza tym powołuje się na najcudowniejsze z boskich stworzeń. – Damian „Nox” Lesicki
kadr z filmu
Kung Fu Panda 2
„Może twoja historia nie zaczyna się zbyt szczęśliwie. Ale to przecież tylko początek. Najważniejszy jest ciąg dalszy. Ten, który sam piszesz.”
Słowa te wypowiada Wróżbitka w filmie Kung Fu Panda 2, a nawiązują one do historii głównego bohatera – Po. Sam film traktuje o zrozumieniu samego siebie i tego, kim się jest, a motyw ten zostaje ukazany poprzez historię Po, który, choć miał przykre początki, uświadamia sobie, że nie muszą one rzutować na jego życie, a dzięki pomocy Wróżbitki odnajduje równowagę i osiąga wewnętrzny spokój. Te słowa trafiają do mnie o tyle, że utożsamiam się z Po (szczególnie pod kątem jego przeszłości), a w dodatku pomogły mi swego czasu wyjść z jednego z największych życiowych kryzysów. – Michał Siciński
kadr z animacji
Harry Potter i Insygnia Śmierci
„Nie żałuj umarłych(…). Żałuj żywych, a przede wszystkich tych, którzy żyją bez miłości.”
Te słowa wypowiada Dumbledore w ostatniej części przygód Harry’ego Pottera – Harry Potter i Insygnia Śmierci, a nawiązują one do Voldemorta i tego, do czego doprowadził fakt, że nigdy nie był przez nikogo kochany i że sam nie potrafił kochać. Ich znaczenie polega na tym, że ludzie, pozbawieni miłości i jakichkolwiek ciepłych uczuć, są tak naprawdę nieszczęśliwi i w dodatku wyrządzają zło innym. I to ich uniwersalność sprawia, że do mnie przemawiają. – Michał Siciński
kadr z filmu
Hobbit
W oryginale:
„In a hole in the ground there lived a hobbit.”
Tłumaczenie:
„W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit.”
Spośród morza cytatów zdecydowałem się na ten, gdyż od Hobbita właśnie zaczęła się moja przygoda z fantastyką oraz miłość do prozy J.R.R. Tolkiena. Żadne zdanie we wszystkich książkach jakie przeczytałem nie może równać się z ładunkiem wyżej wymienionego. To symboliczne otwarcie całego gatunku. – Mikołaj Mielczarek
kadr z filmu
Archiwum Burzowego Światła
„Życie ponad śmiercią. Siła ponad słabością. Podróż ponad celem.”
Po długiej wewnętrznej debacie zdecydowałam się właśnie na Pierwszy Ideał Rycerzy Światłości z Archiwum Burzowego Światła Brandona Sandersona . Po części dlatego, że akurat spędzam każdą wolną chwilę na Rosharze, z drugiej strony zaś – te słowa najzwyczajniej w świecie motywują, jakkolwiek banalnie by to nie brzmiało. – Anna Domitrz
Autor: Michael Whelan
Łowca androidów
W oryginale:
„I’ve seen things you people wouldn’t believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I’ve watched C-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain. Time to die.”
Tłumaczenie:
„Widziałem rzeczy, którym wy ludzie nie dalibyście wiary. Statki w ogniu sunące ku ramionom Oriona. Oglądałem promienie kosmiczne błyszczące w ciemnościach blisko wrót Tannhäusera. Wszystkie te chwile znikną w czasie jak łzy na deszczu. Czas umierać.”
Łowca Androidów to film na wiele sposobów wyjątkowy. Już sam pomysł umiejscowienie kryminału noir w futurystycznym mieście można było uznać za nowatorski. Największe emocje wywołuje jednak finał ze swym słynnym twistem. Kiedy tytułowy łowca, Rick Deckard ma już zginąć z rąk Roya Batty’ego, niespodziewanie antagonista decyduje się podać mu (dosłownie) pomocną dłoń. Wszystko to w ramach niemalże ludzkiego odruchu serca. „Niemalże”, bo Batty to przecież android, którego Deckard przez cały film ścigał. Sprawę na głowie stawia fakt, że główny bohater przed eliminacją syntetycznych celów musiał przeprowadzić test na nomen omen ludzkie odruchy. Tym samym w wątpliwość poddane jest myślenie o tym co tak naprawdę oznacza bycie człowiekiem i kto może się nim zwać.
Myśl tę idealnie wyrażają przytoczone, ostatnie słowa Roya Batty’ego. Bohater choć wyprodukowany przez korporację, dzieli się odczuciami typowymi dla urodzonych ludzi, zachwycając się pięknem otaczającego świata. Jednocześnie dokonuje swoistego pojednania z Deckardem godząc się na odejście ze świata pełen wewnętrznego sposobu.
Szczególnie ważny wymiar ma dla mnie zdanie „Wszystkie te chwile znikną w czasie jak łzy w deszczu.” Oznacza to, że żywot każdego z nas prędzej czy później dobiegnie końca, nie mając przy tym samym większego znaczenia dla szerszego ogółu, który i tak nie odczuje zmiany i będzie istnieć dalej. Jedyne więc chyba co możemy zrobić, to żyć umiejąc docenić magię wyjątkowych chwil, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydają się raczej błahe. Wtedy przynajmniej możemy mieć pewność, że owe łzy będą łzami szczęścia. – Krzysztof Olszamowski
kadr z filmu
Miecz Przeznaczenia
„Smoku chędożony! Słuchaj, co ci rzeknie herold! Znaczy się ja! Jako pierwszy honorowo weźmie się za ciebie obłędny rycerz Eyck z Denesle! I wrazi ci kopię w kałdun, wedle świętego zwyczaju, na pohybel tobie, a na radość biednym dziewicom i królowi Niedamirowi! (…)”
W moim cytacie nie ma za grosz patosu (choć jego mówca – Yarpen Zigrin – na swój sposób próbował go tam zawrzeć) ani wiekopomnych idei. Wręcz przeciwnie, oscyluje on wokół tej swojskiej przaśności, która była jednym z budulców niepowtarzalnego klimatu sagi o siwowłosym wiedźminie. Kontrast pomiędzy “powagą” sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie, a to jak z niej wybrnęli, za każdym razem, wywołuje uśmiech na mojej twarzy zupełnie tak, jakbym czytał o tym po raz pierwszy. Cytat pochodzi Miecza Przeznaczenia, zbioru opowiadań, który jest jednym ze “wstępniaków” do wiedźmińskiej sagi. – Mateusz Gruba
karta do GWINTA
Dolina Muminków
„– Wiesz – zwierzył się Włóczykijowi – takie to jest miłe, jeśli chodzi o ciebie, że mało mówisz. Wydajesz się niesłychanie mądry, dlatego że się nie odzywasz.”
Jest to cytat pochodzący z książki Dolina Muminków w listopadzie autorstwa fińskiej pisarki Tove Jansson. Sama powieść powstała w 1970 roku. Choć minęło już 49 lat od premiery, do dziś słowa te zobaczyć można w Internecie na różnego rodzaju obrazkach czy w komentarzach. Dlaczego słowa wypowiedziane przez Muminka do swego przyjaciela trafiają do tak wielu z nas w tym również mnie? Bo są prawdziwe. Osobiście nigdy nie byłem zbyt śmiały i rozmowny. Zawsze uważałem, że lepiej się nie odzywać niż gadać bez sensu. A w dzisiejszych czasach nie każdy to potrafi. Często słyszymy czy czytamy wypowiedzi osób zupełnie bez sensu, nie na temat lub z argumentami w stylu „ma rację bo tak”. A czy nie lepiej byłoby brać udział w dyskusjach w których faktycznie ma się coś do powiedzenia? Wysłuchać drugiej strony, przedstawić własne argumenty i przeprowadzić kulturalną dyskusję, która mogłaby obie strony czegoś nauczyć? Niestety, często jest tak, że druga strona nie chce nas słuchać. I wtedy pozostaje milczenie. Nie zawsze jest ono złe. Dzięki niemu możemy być postrzegani jako samotnicy czy dziwacy, ale także na niesłychanie mądrych. Należy pamiętać, że w tym drugim przypadku niesie to pewne konsekwencje. Inni mogą przyjść do Was z prośbą o radę czy opinię. Ale to może skłonić do pogłębiania własnej wiedzy, aby przypadkiem nie wyjść na głupca. – Piotr „Nostalgeek” Markiewicz
kadr z animacji
O wadze poświęcenia
Batman to ten typ superbohatera obok którego nie przechodzi się obojętnie. Zazwyczaj się go kocha, podziwia albo szanuje lub nienawidzi, zwłaszcza jeśli jest się klaunem z Gotham. Nietoperz dla mnie stanowi jednak pewien wzór do naśladowania. Współczesny mesjasz, dobrowolnie poświęcający się walce ze złem, a zarazem Syzyf stający w szranki z nieskończonym złem. Sam osobiście twierdzę, że każdy z nas może być superbohaterm i nie chodzi wcale o chodzenie po ulicach z peleryną na plecach i klepaniu „złoli” po mordach! Herosem możemy być jeśli będziemy zwalczać zło każdego dnia, które objawia się brakiem dobra w codziennych sytuacjach takich jak obojętność na krzywdę drugiego człowieka czy cierpienie. Czasem zwykła pomoc materialna lub duchowa może stanowić wielki heroiczny wysiłek tak jak robi to za dnia Bruce Wayne. Niemniej jednak, pewne słowa Mściciela z Gotham wywarły na mnie duży wpływ. W zeszycie Batman #30 Mroczny Rycerz stwierdza: „Poszukiwanie sprawiedliwości kosztuje”. Jest to nie wątpliwie związane z heroizmem życia codziennego. Często jesteśmy niesprawiedliwie traktowani lub ktoś obok nas jest w ten sposób traktowany. Trzymając się słów Batmana warto jednak podjąć trud i szukać racji poprzez walkę z niesłusznością. Dzięki temu damy podwaliny pod lepszy świat, w którym każdy z nas otrzyma to na co zasłużył i tym samym część zostanie doceniona za swój trud, który jest marginalizowany i niewidoczny, wręcz pomijany. – Bartosz „Clarky” Stuła
Źródło: herocollector
Pan Lodowego Ogrodu Tom I
„Zły koń! Bardzo zły, niepozytywny koń! Niedobry koń! Znaczy właściwie nie koń, tylko ten, renifer jakiś… Czy daniel… Cholera cię wie. Zły jeleń! Bardzo niedobre zwierzę wierzchowe nieznanego gatunku! Złe okapi! Brzydka żyrafa!”
Kocham zwierzęta. Każdy zwierzęcy bohater fantastyczny to miód na moje serce. Relacja Vuko i Jadrana wzruszała mnie, gdyż jako kochacz czworonogów, zawsze marzyłam, by móc się z nimi komunikować w bardziej zaawansowany sposób. Drakkainen miał dokładnie taką możliwość, z której korzystał, chociaż początki nie były łatwe.
Jadran był oddanym kompanem. Zapatrzony w swego Pana, w myślach powtarzał „Jadran i Vuko razem” – lubię myśleć, że moje merdacze czują dokładnie to samo. – Ola „Łoliek” Woźniak
Źródło: DevianART, Vuko BY Werdandi
A jaki jest Twój ulubiony cytat?