Let’s start with the Metacritic story and feedback… well, below the critiques. If someone lives in a cave and has not heard about it yet, an unusual situation has occurred on the said portal, which sums up the ratings of both reviewers and players. Well, with the premiere – and hence the ability to evaluate, the production fell devastating opinions. The creators were mainly reminded of the plot solutions and allegedly forced LGBT themes.
The average ratings of the reviewers oscillated between 90 and 100, while the users’ score did not exceed the number 4. It would not be so strange, if not for the fact that the game takes several dozen hours to complete, which is why – as you can easily deduce – most of the commenters had only a few hours of gameplay, and with a high degree of probability many of them have not even started their adventure with this title.
It is worth adding that the second installment of The Last of Us is the most rated game on Metacritic in history – currently it is over 138,000 ratings. For comparison, The Witcher 3: Wild Hunt (PC version) has “only” 17,000 of them. What makes you optimistic, after the TLOU 2 incident, the portal changed the rules. Namely, now the evaluation will be available only after one and a half days after the premiere of a given title. Of course, this won’t stop the trolls, but it’s definitely a step in the right direction.
Coming back to the point – why so many extreme opinions? Every normal, self-respecting player is able to notice the shortcomings of the production being played, but also appreciate its values. That’s why I rubbed my eyes with surprise, seeing what was going on on Metacritic and in the comments on all websites and groups devoted to electronic entertainment. It’s understandable that the game may not appeal to everyone, but mixing it with mud due to individual views or the plot is in my opinion a slight exaggeration.
The Last of Us Part II is not a masterpiece, but practically every element of it is, if not the highest, then at a very high level. Neil Druckmann had a sacred right to create the script and narrate according to his conscience, and not strictly with the expectations of the fans, to try to please everyone, which is not possible. By the way, the effect of his work is at least satisfactory, because it caused a lot of strong emotions among the gaming community.
Moim zdaniem wyjście ze strefy komfortu jest dużo lepsze niż kurczowe trzymanie się bezpiecznych rozwiązań, byle tylko nie rozgniewać odbiorców (zawsze wiedzących lepiej, jak powinna wyglądać kontynuacja ich ukochanego dzieła). Dobra gra i tak się obroni, a zróżnicowana warstwa fabularna oraz niespodziewane twisty dodają jej tylko wartości. Niestety zadziwiająco wiele osób nie potrafi tego docenić, a – co gorsza – próbuje manifestować swoje oburzenie, umyślnie szkalując grę.
Jedni z malkontentów to hipsterzy, starający się wyróżnić z tłumu, wystawiając cenionemu tytułowi zaskakująco słabą notę. Inni nie grali, ale obiły im się o uszy spoilery związane z silnymi postaciami kobiecymi, czy też wątkiem LGBT i zaślepiła ich krótkowzroczność oraz brak tolerancji. Są także fanboje z obozów konkurencji, kierujący się zazdrością i chęcią zaszkodzenia oponentowi, a przecież takie “wojenki” są co najmniej dziecinne. Ostatnią grupą są gracze, nad którymi górę wzięły uczucia. Nad nimi też chciałem się pochylić, albowiem właśnie ich jestem w stanie po części zrozumieć.
Tu na pierwszy plan wchodzi przemyślany i dojrzały scenariusz, fundujący istną emocjonalną karuzelę. Niewiele gier wywołuje tyle emocji, w dodatku tak skrajnych. Co rusz odczuwamy na przemian gniew, radość, smutek czy satysfakcję. Dodatkowo twórcy w umiejętny sposób zabawili się uczuciami graczy, przedstawiając wydarzenia w konkretnej chronologii. Dzięki takiej zagrywce początkowo nienawidzimy jednej z postaci, by z czasem ją zrozumieć, poznając inną perspektywę. Momentami przenosimy swój gniew z jednego bohatera na drugiego oraz zaczynamy się zastanawiać, kto jest tak naprawdę tym dobrym, a kto złym i czy taki podział ma w ogóle sens.
Nieodzowne w tym aspekcie było świetne nakreślenie portretów psychologicznych postaci oraz ich niejednoznacznych motywacji. Jak to ludzie – najczęściej kierują się burzliwymi emocjami oraz instynktem, a rzadziej rozumem i logiką. Widzimy przy okazji, jak cienka linia dziali nas od przekroczenia pewnych granic i zatracenia człowieczeństwa. Obserwujemy wydarzenia oraz decyzje bohaterów, z którymi możemy się nie zgadzać. Co więcej – w końcowym etapie rozgrywki jesteśmy zmuszani do czynów przychodzących z wielkim trudem, by w punkcie kulminacyjnym przełknąć nad wyraz gorzką pigułkę.
So I understand the indignation of a large part of the fans, but – in my opinion – this is not a reason to give such a valuable item the lowest possible rating, and in addition to acknowledge it with hateful words. We should just accept the writer’s vision – that was the story he had to tell, after all. In my opinion, Naughty Dog studio has achieved great success, creating a game so moving, and at the same time so polarizing players. May more similar productions appear in the jungle of predictable, more profitable clones in the future.
