Though Harry Potter was ultimately the boy who survived, Neville had equal chances of becoming Voldemort’s greatest enemy. How would he handle this role?
Neville Longbottom przyszedł na świat 30 lipca 1980 roku, jako jedyny syn Alicji i Franka Longbottomów. Jego rodzice byli zasłużonymi aurorami i członkami Zakonu Feniksa, codziennie ryzykując swoim życiem w walce z z Czarnym Panem. Chłopca ostatecznie wychowywała babcia, po tym, jak małżeństwo poddawane było torturom przez Bellatrix Lestrange. Po tym wydarzeniu na stałe trafili do magicznego szpitala Św. Munga, gdzie Neville odwiedzał ich w tajemnicy przed wszystkimi swoimi przyjaciółmi.
Neville był jednym z dwóch chłopców, o których mówiła przepowiednia Sybilli Trelawney. Według niej, Czarny Pan miał naznaczyć jednego z nich jako równego sobie. Nie znając jednak sobie sprawy z tej części przepowiedni, wybrał Harry’ego. Neville całe swoje życie uważany był za niezdarnego, nieśmiałego chłopca, bez większych zdolności magicznych, powodując u całej swojej rodziny, a zwłaszcza u niezwykle surowej babci, zawód.
Ostatecznie otrzymał jednak swój list z Hogwartu i 1 września 1991 roku pojawił się wraz z innymi jedenastolatkami na peronie 9 i 3/4 i udał się w podróż do Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Tam, ku zaskoczeniu wszystkich, został przydzielony do Domu Godryka Gryffindora, który znany był ze swojej odwagi. Choć często zmagał się ze swoją niezdarnością i problemami w nauce, sercem był prawdziwym Gryfonem. Chętnie stawał w obronie kolegów i walczył w to, w co wierzył, nawet jeżeli wymagało to sprzeciwieniu się przyjaciołom.
W miarę upłwu lat, Neville zaczął coraz bardziej interesować się zielarstwem, z którego uzyskał najwyższe wyniki w trakcie egzaminów końcowych, a po ukończeniu Hogwartu podjął pracę w nim jako nauczyciel swojego ulubionego przedmiotu. Stopniowo stawał się coraz bardziej pewny siebie, robiąc postępy w nauce, lepiej posługując się zaklęciami obronnymi w Gwardii Dumbledore’a a także wykazując się odwagą w obliczu powrotu Lorda Voldemorta. To właśnie on, wraz z Ginny, stanowili siłę ruchu oporu w ostatnim roku nauki w Hogwarcie, kiedy szkoła została przejęta przez śmierciożerców. Neville, choć znany był z braku pewności siebie, był jednym z najwierniejszych przyjaciół Harry’ego Pottera i gotów był poświęcić wiele, by go wesprzeć. Był członkiem nielegalnego stowarzyszenia GD, założonego przez Pottera na piątym roku, a już rok później brał udział w bitwie na wieży astronomicznej. Gdy Harry, Ron i Hermiona na stałe opuścili Hogwart, to właśnie Neville przejął dowództwo nad Gwardią Dumbledore’a, otwarcie sprzeciwiając się surowym zasadom wprowadzonym przez popleczników Lorda Voldemorta, by potem bez wahania wziąć udział w ostatecznej bitwie o Hogwart.