Site icon Ostatnia Tawerna

Czego nauczyli mnie hobbici?

Hobbit: Niezwykła podróż (2012). Reż. Peter Jackson

Choć pewnie większość wie, kim są hobbici i z miejsca wymieni nam kilku z nich, to na początek należałoby powiedzieć kilka słów W sprawie hobbitów. Są zdecydowani niżsi od ludzi, a nawet od krasnoludów. Mają kręcone włosy, ubierają się w jasne kolory wśród których dominuje żółty i zielony, mają spiczaste uszy i nie noszą butów. Większość z nich jest dość tęga, by nie powiedzieć gruba. Mimo tego są szybcy i zwinni, zostali też obdarzeni świetnym słuchem i celnością.  Są ludem spokojnym i pokojowym. Do najsłynniejszych hobbitów należą Bilbo oraz Frodo Baggins, Samwise Gamgee, Peregrin Tuk i Meriadok Brandybuck. Za „ojca” tej rasy uważa się J.R.R. Tolkiena, który  również się z nimi utożsamiał. Zapewne sam uważał, że od Niziołków możemy się wiele nauczyć.

Twój dom to twoja oaza spokoju

Hobbici mieszkają w norach. A wszyscy doskonale wiemy, że nie są to jakieś brudne, wilgotne jamy pełne robaków […]. Są to nory hobbitów, a hobbici cenią sobie wygodę.1 I oto nasza pierwsza lekcja. Niziołki uwielbiają swoje domy. Są one wygodne, przytulne i nie brak w nich niczego. Zawsze przyjemnie do nich wracać i nawet w najpiękniejszych krainach, tęskni się za nim. My też powinniśmy zadbać o to, by i nasze domy takie były. Wszak to w nich spędzamy najwięcej czasu. Dom powinien być taki, byśmy mogli w nim wypocząć po ciężkim dniu, zrzucić nasze troski i oddać się przyjemnościom. Bądźmy dumni ze swych domów. Niech każdy odwiedzający nas gość poczuje ten niesamowity klimat i ciepło domowego ogniska. Zupełnie jakby zajrzał do norki Bilba Bagginsa.

Jedz i pij do syta

Hobbici zawsze jedli i pili jak najczęściej i z wielkim zapałem.2 Nigdy nie zapominali o posiłkach. Nie przejmowali się tym, że tyją. Jedzenie dawało im szczęście. To też lekcja dla nas. Często nie mamy czasu, żeby zjeść coś dobrego i do syta. Jemy w pośpiechu potrawy, które trudno nazwać porządnym pożywieniem. Przejmujemy się wagą, odchudzamy, stosujemy diety, patrząc nie na własne szczęście, a na to aby podobać się innym. Jasne, że nikogo nie namawiam do obżerania się, przytycia do 200 kilogramów i niemożliwości wstania z łóżka. Ale jeśli nie możemy zjeść drugiego i trzeciego śniadania, podkurka i podwieczorku, postarajmy się zadbać o to, by chociaż jeden posiłek w ciągu dniu był „porządny”. I zjedzmy coś, co lubimy, co sprawi nam przyjemność.

Zostaw auto, idź na spacer

Hobbici, rzecz jasna, nie posiadali samochodów. Ale mieli konie i wozy. Jednak nie korzystali z nich, jeśli nie musieli. Woleli przespacerować się przez całe Shire dla samego spaceru i podziwiania przyrody. Zróbmy to samo. Wyjdźmy z domów, pochodźmy po okolicy. Być może narzekacie, że wasze otoczenie jest szare i ponure. Ale czy szukaliście w nim czegoś pięknego? Być może podczas przechadzki odnajdziecie coś, o czym wcześniej nie mieliście pojęcia. Uda wam się znaleźć jakiś ssskarb. Przy okazji, po obfitym i pysznym obiedzie nie będziecie musieli się martwić o dodatkowe kilogramy.

Siła przyjaźni

Nie mogę nieść pańskiego brzemienia, ale pana mogę przecież nieść z nim razem!3  – rzekł Sam do swego przyjaciela Froda. A czy wy bylibyście w stanie poświęcić się dla przyjaciela? Czy macie prawdziwych przyjaciół, którzy ponieśli by was? Oto prawdziwa siła hobbitów.  Jak wspomniałem na początku, nie są oni waleczną rasą. Unikają bitew i oręża. Nawet w karczmach rzadko dochodzi u nich do rękoczynów. Nie szukają poklasku i nie mają potrzeby być bohaterami. Ale są sobie oddani. Kiedy należy, pójdą za swoimi przyjaciółmi choćby w ogień Góry Przeznaczenia. Dobędą broni i nie przestraszą się ani orków, ani wielkich pająków, ani nawet demonów. Ich czyste i szlachetne serca sprawiły, że opierali się mocy Jedynego Pierścienia.  My nie musimy walczyć z Sauronem i jego poplecznikami. Możemy za to iść z naszym przyjacielem na spacer, albo zaprosić go na wspaniały obiad. Być może ma jakieś brzemię, które pomożemy mu nieść.

Ciekawość to pierwszy stopień do piekła

Choć od hobbitów możemy przejąć wiele cech, to możemy też nauczyć się trochę na ich błędach. A tych najwięcej popełniał chyba najmłodszy z nic czyli Pippin. To właśnie on podkradł razem z Merrym sztuczne ognia Gandalfa, to on musiał dotknąć starej zbroi w Morii, to wreszcie on spojrzał w palantir. Za każdą z tych decyzji musiał zapłacić i mógł cieszyć się, że swej ciekawości nie przypłacił życiem. Nauczmy się  za nim coś zrobimy, rozważmy jakie może to nieść za sobą konsekwencje. Jeśli nasza ciekawość musi zostać zaspokojona, to może warto zapytać kogoś o radę, poprosić o wyjaśnienie, a nie rzucać się samemu na nieznane wody. Możemy wtedy zrobić krzywdę i sobie, i naszym najbliższym.

Żyj jak hobbit!

Choć hobbici czasem robią głupie rzeczy, to jednak wiele możemy się od nich nauczyć. Mieszkańcy Shire wiedzą jak cieszyć się życiem i korzystać z niego. Choć lubią długo spać i siedzieć przed kominkiem, to nikt nie nazwie ich leniami. Lubią długie spacery, a nikt nie powie, że są włóczęgami. Starają się unikać wojen i walk, ale nikomu nie przyjdzie na myśl, by określić ich mianem tchórzy. Choć nawet gdyby ktoś śmiał ich wyzywać, to niziołki nie przejęłyby się tym. Oni żyją swoim życiem, dokładnie tak, jak chcą i tak, by było im dobrze. I tak powinniśmy postępować również my.


1 J.R.R. Tolkien, Hobbit
2 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia
3 J.R.R. Tolkien, Władca Pierscieni: Powrót Króla

Exit mobile version