Dzięki Andrew Scottowi „Sherlock” był tak dobry i ciekawy. To on swoją osobowością nadał serialowi tego „czegoś”, jego zwodniczo miły uśmiech i niewinna twarz potęgowała jeszcze ukłucie strachu, jakie towarzyszyło widzowi, kiedy Moriarty pojawiał się na planie.
Irlandzki aktor Andrew Serkis urodził się 21 października 1976. Od małego miał talent do aktorstwa. Występował w teatrze dziecięcym, następnie młodzieżowym. Swój debiut filmowy zaliczył w wieku siedemnastu lat. Grał również w teatrze. Aby rozwinąć swoją karierę, przeprowadził się do Londynu.
Grał w filmach telewizyjnych i w teatrze, gdzie odnosił duże sukcesy, m.in. został uhonorowany Laurence Olivier Award za rolę w sztuce A Girl in a Car with a Man. Grał także w Paula McCartneya w filmie Lennon: Naga prawda (2010). W tym samym roku zaczął wcielać się w Jima Moriarty’ego w serialu Sherlock. Zrobił to tak dobrze, że otrzymał za tę rolę nagrody BAFTA oraz IFTA Film & Drama.
Zagrał też rolę Maxa Denbigha w kolejnym Bondzie pt. Spectre. Reżyser tego filmu Sam Mendes ujawnił nawet, że mało brakowało by charakter Andrew Scotta został głównym złoczyńcą (zamiast Franza Oberhausera, którego zagrał Christopher Waltz).
W Alicji po drugiej stronie lustra wystąpił jako doktor Addison Bennett. Wziął udział w takich projektach, jak brytyjski satyryczny serial fantastycznonaukowy Czarne lustro, a także Wielka Szóstka jako głos Obake. W docenionym przez widzów serialu Fleabag zagrał księdza.
Na koniec, abyście mogli lepiej poznać naszego dzisiejszego jubilata, zwyczajowy cytat:
Uważam, że każdy rodzaj aktorstwa, który nie ma w sobie humoru, jest otępiająco nudny. „Poważne aktorstwo” to rodzaj aktorstwa, na który nigdy nie odpowiadam.
W Sherlocku jego dowcip i hipnotyzujący urok były wyraźnie widoczne, być może dlatego jego Moriarty jest taki zajmujący.
Wypadałoby życzyć Andrew więcej takich ról, prawda?